Innerlijke rust en vrijheid

Je kan zo ver reizen als je wil, maar innerlijke rust en vrijheid moet je vanbinnen zoeken...

 

Ik heb het jarenlang gevoeld, de 'innerlijke onrust'...

 

En ik wist niet waarom die onrust er was, maar toch wist ik altijd wel een schuldige aan te wijzen.

 

"Ik ben gelukkig zoals het nu is, maar ik zou toch nog gelukkiger zijn als ik niet meer alleen was..." zei ik toen ik nog vrijgezel was....

 

"Ik ben tevreden met mijn werk, maar het is toch niet wat ik voor altijd wil doen..."

 

"Ik ben anders, ik pas niet in deze samenleving. Ik wil niet met de stroom meegaan, ik voel me niet thuis in deze maatschappij..."

"Het leven is te druk, ik heb geen tijd meer voor mezelf, waarom moeten we zoveel? Ik word er onrustig van..."

 

En zo kan ik nog wel wat voorbeelden bedenken.

 

Ik ben niet de enige, daar ben ik van overtuigd. Ik hoor of zie heel veel mensen in mijn omgeving dezelfde onderwerpen aanhalen.

 

Maar toen ik een leuke vriend had, een leuke job gevonden had en aan de andere kant van de wereld woonde, besefte ik dat ik nog vaak 'onrustig' was vanbinnen.

 

Ik denk dat mijn zoektocht naar innerlijke rust en vrijheid daar begonnen is. En ik kwam tot de conclusie dat ik het in mezelf moest zoeken in plaats van in mijn burgerlijke staat, mijn werk of de maatschappij.

 

Het is waar, we kunnen niet ontkennen dat we een heel druk leven hebben en dat het rennen tegen de klok in geworden is... Maar die onrust, die zit vanbinnen. Het gaat om je gedachten, hoe jij jezelf ziet, hoe je anderen ziet en hoe je naar alles kijkt.

 

Het gaat erom hoe jij handelt, of je iets doet omdat je het wil of dat je iets doet omdat je denkt dat het moet. Het gaat om tevredenheid. Ben je dankbaar en tevreden met wat je hebt, of moet het toch altijd een beetje beter of meer zijn?

 

Het gaat om liefde. Liefde voor jezelf, jezelf volledig accepteren zoals je bent, dus ook je beperkingen omarmen!

 

Ik heb geleerd om dankbaar te zijn met wat ik heb, elke dag opnieuw. Om dankbaar te zijn voor mijn gezonde lichaam, de warme thuis die ik heb, de mensen rondom mij die altijd voor me klaar staan.

 

Mijn werk dat me elke dag weer uitdaagt en mij van mijn financiële zekerheid voorziet. De natuur rondom mij, die me elke dag weer doet verwonderen... en zo kan ik nog vele dingen opnoemen waarvoor ik dankbaar kan zijn.

 

Ben ik dit zomaar van de ene dag op de andere dag beginnen te zien? Nee... er is een heel proces aan vooraf gegaan.

 

Toen ik eindelijk begon te beseffen dat ik alles had om gelukkig te zijn, maar het nog steeds niet was, (niet dat ik ongelukkig was, maar jullie weten wel wat ik bedoel... die onrust) ben ik op zoek gegaan naar mezelf.

 

Ik besefte dat ik van mezelf moest gaan houden, maar hoe doe je dat in Godsnaam? Ik leerde dat ik dankbaar moest zijn. Daarom begon ik met een dankbaarheidsschriftje.

 

Ik probeerde kalm te worden door aan meditaties te doen, maar ik hield het eigenlijk allemaal niet zo lang vol.

 

Eigenlijk bleef ik nog altijd streven naar een staat van 'constant geluk'. Geen verdriet of boosheid, geen stress, geen angsten of zenuwen voelen, maar altijd blij en vooral rustig en ontspannen zijn.

 

Ik heb heel veel gedaan voor deze 'staat van zijn' te bereiken. Feel good magazines en boeken, van-jezelf-houden websites, meditaties, video's, affirmaties, reizen...

 

En ik heb er heel veel van geleerd.

Ik heb heel wat manieren gevonden om mezelf te ontspannen, te ontdekken en lief te hebben, juist dankzij deze boeken, websites, video's... enz...

 

Maar uiteindelijk, leerde ik dat je nooit een staat van 'constant geluk' kan bereiken. Want 'donkere' emoties zoals pijn, verdriet, eenzaamheid, angst of onrust mogen er ook zijn!

 

Sterker nog, ze moeten er zijn en ze zijn niet alleen donker, ze hebben ook een lichte kant.

Zolang je ze maar toelaat en ze probeert te begrijpen.

Ze komen je namelijk iets vertellen, het zijn je wegwijzers.

Ze brengen je een belangrijke boodschap.

 

En zo leer je het dus in jezelf te vinden, in plaats van in een boek, artikel of filmpje...

 

Ik leerde van mezelf te houden doordat ik mezelf steeds beter leerde kennen.

Ook leerde ik me te verbinden met mijn Innerlijke Kind.

Ik leerde van dat kind te houden en er naar te luisteren.

Zij weet mij namelijk heel vaak te vertellen waarom ik onrustig ben!

Het gaat meestal om een behoefte die nog vervuld moet worden. Zoals bijvoorbeeld vertrouwen hebben, dat kleine meisje koesteren, erkenning... en liefde!

 

Uiteindelijk kon ik voelen wat liefde voor jezelf is!

 

Al blijft het een proces, waar ik ook dagelijks aan blijf werken. Want natuurlijk word je in het leven constant uitgedaagd.

 

Er komen allerlei lessen op je pad, je blijft je steeds ontwikkelen en dat gaat met vallen en opstaan. Maar nu heb ik gelukkig een manier gevonden om daar mee om te gaan.

 

Op deze manier met mezelf omgaan geeft me inderdaad veel innerlijke rust en vrijheid!

 

Ik ben Gans-Eigen-Wijs en ik word nog elke dag wijzer ;-)  <3

 

<3 Ellen <3

 

(Foto: Paracas, Peru, 2012)

Reactie schrijven

Commentaren: 0